۱۳۹۱ خرداد ۱۹, جمعه

شعر عشق بازی


بی وزن مرا بخوان
 که قافیه ام تنها
با وزن شعرِ توست
 که جور می نشیند
و زیرِ آفتابِ درونمان
کوچک می شود دنیا
درست به اندازه
 مساحتِ تنِ­های ما

بهار 90

تابلوی بوسه ؛  اثر گوستاو کلمنت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر