هذیانهای سر به زیرِ من
فرزندِ بی قرارِ رویاهای آشفته
و گیسوانِ غرقِ در رویای توست
که در خطِ افقِ آن خیابان جا ماند
و ما هر دو با باد رفتیم.
تو شدی یادگارِ یک رویا
من شدم طلسم شدهی کابوسی بی انتها.
خُرداد 90
http://ircobweb.wordpress.com |
http://ircobweb.wordpress.com |
http://www.greenwavenews.com/1389/12/13/8march-3/ |
http://www.greenwavenews.com/1389/12/13/8march-3/ |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر